मैले संयमित भूमिका नखेलेको भए, त्यो दिन सिंहदरबार जल्थ्योः राजकुमार लेखी

rajkmar lekhiमुलुक अत्यन्त अफ्ट्यारो अवस्थामा रहेको समयमा राजकुमार लेखी आदिवासी जनजाती महासंघको अध्यक्ष थिए, जातीय पहिचान सहितको प्रदेशको मागले संविधानसभा र सडक तातेको समयमा लेखीले समन्वयकारी भूमिकालाई कतिपयले प्रसंशनीय ठान्छन् । संघीयताको मर्मलाई जातीय राज्यको वकालत गर्नेहरूले प्रदुषित बनाएको बताउने लेखीले नेपालीहेडलाइन्सकालागि सुशील पन्तसँगको कुराकानीमा भने, 'पहाडमा ५ प्रदेश बनाउँदा तराईँमा एक वा दुई प्रदेशमात्र बनाइयो भने पहाडमा सरह प्रदेश बनाउन भन्दै पर्सिपल्ट देखी आन्दोलन उठ्नेछ । 
जनताजी महासंघको अध्यक्षपछि तपाईको भूमिका के हो ?
- जनजाती महासंघको अध्यक्षको कार्यकाल सकिएपछि म अहिले राजनीतिमा फर्कीएको छु । म पूर्णकालीन राजनीतिक कार्यकर्ता हो, राजनीतिमै होमिन्छु । राजधानीमा पनि हरेक हप्ता साना तिना भेला भइरहेका छन् । हालै पूर्वी तराईको भ्रमण सकेपछि केहि दिनमै सुदुरपश्चिम जादैँछु । 
तपाईँ अध्यक्ष रहेको नयाँ पार्टीको खासै चर्चा देखिएन नि ?
- हामी चर्चामा रहन चाहन्नौ, हामी कार्यक्रमले जनतामा चिनिने हो । पूराना पार्टीले जस्तो हामीले अहंकार पालेका छैनौ । एक बर्षपछि हाम्रो पार्टीलाई जनताले चिन्नेछन् । हामी अरु भन्दा पृथक बन्न चाहन्छौ, चर्चा कमाउने हाम्रो मनसाय होइन । हामी तत्काल निर्वाचनमा भाग लिदैनौ । 
संविधानसभामा सहभागि हुनैकै लागी पार्टी खोल्ने लहड चलिरहेको समयमा तपाईँहरू चाही किन चुनावमा भाग नलिने ?
- त्यही गलत संस्कार चिर्नको निम्ति हामी सय–डेडसय पार्टीको भीडमा लागेनौ । पूरानो चिन्तन शैली समातेर कतिपय नयाँ पार्टी अबसरको फाइदा लिन र च्याखे थाप्न चुनावमा जान लागेका छन् । हामी त्यो गर्न चाहदैनौ । नैतिक मूल्य मान्यतालाई जोगाउन, केही समयलाई त्याग गरौ । जनताको एजेण्डालाई हामी केही कार्यक्रम दिएपछि मात्र चुनाव लड्ने नैतिक आधार बन्छ भनेर सुझबुझपूर्ण निर्णय गरेका हौ । हामीलाई थाहा छ, चुनावमा भाग लियौ भने केही सिट अवस्य जित्छौ । तर हामीलाई त्यो लोभ छैन् । 
तपाईँको पार्टीको लक्षित वर्ग कुन हो ? 
- हामी हाम्रो पार्टीलाई (राष्ट्रिय नागरिक पार्टी) मुल धारको राजनीतिक पार्टी बनाउदै छौ, कुनै जात वा वर्ग विशेषको कुरा गर्दैनौ । कर्णालीका बाहुनपनि त्यतिकै गरिब र अवसरबाट बञ्चित छन । मुलधारमा उनीहरुको पहुँच र सुनुवाइ छैन, हामी सबैलाई अधिकार दिलाउन चाहन्छौ । हाम्रो पार्टी समावेशी चरित्रको छ ।
अहिले संघीयताको कुरा कहाँ पुगेको छ ?
- समयले फड्को मारिसक्यो, हामी ०६३ को अवस्थामा छैनौ, देश संचालन गर्ने ड्राइभरले मुलुकलाई अन्यत्रै मोडने काम गरेको छ । संघीयताबाट राज्यपुर्नसंरचनाबाट पूराना पार्टीहरु धेरै पछाडि हटेका छन् । अहिलेको निकासको सबैभन्दा कठिन कुरा यही बनेको छ । जे आश्वासन दिएर चुनावमा मत मागेका थिए, त्यो प्रतिबद्धताबाट पूराना पार्टी अलग बनेका र दलहरू पछि हटेका कारण चुनाव अन्यौलमा परेको छ । 
संघीयताको मुद्दाबाट मुलुक पछि फर्केको हो ?
- जुन मोडेलको संघीयताको यहाँ चर्चा भयो त्यो संघीयताको मोडलसँग मैले जहिले पनि फरकमत राखेको थिए । त्यो मोडेलको संघीयतामा मुखले जाने कुरा गरे तर व्यवहारमा संघीयताको घाटी निमोठने काम यीनै नेताले गरेका हुन् । 
जनजाति महासंघ दलहरूले कस्तो आश्वासन दिएका थिए ?
- हामीले त्यतिबेलापनि जुन अवधारणा पारित गर्यौ, सानो प्रदेश, सस्तो प्रदेश र बहुप्रदेश बनाउने अवधारणा पारित गरेका थियौ । देशमा ७५ वटा जिल्ला चल्न सक्छ भने, ३० वा ३५ प्रदेश किन चल्न सक्दैन । संघीयता हामीलाई विकास निर्माणको निम्ति र घर आँगनमा अधिकार पुर्योउनको निम्ति चाहिएको थियो । राजनीतिक दलले संघीयताको वास्तविक मर्म जनतालाई बुझाउन सकेनन्, संघीयता भनेको देश टुक्रिन्छ भनेर बुझाउने काम भयो । नेताहरूले छलकपट र ढाँट कुरा गरेका कारण समस्या आएको हो । 
जनजाती अभियान्ताहरूले चर्का कुरा गरेका कारण पनि आशंका बढ्यो भन्छन नि ?
- मैले भन्दै आएको छु, आदिवासी जनजाती भित्रकापनि अतिवादीहरूले अराजकता निम्ताउन चाहानेहरूले संघीयताको कुरा नगरेर जातीय राज्यको कुरा गरे । जातीय राज्य मागे, कतिपय जनजाती नेताहरूले जातीय राज्य मागेका हुन् । तर, मैले त पटक पटक भन्ने गरे, जातीय राज्य हाम्रो माग होइन । संघीयता विकास निर्माणको निम्ति हो, गाऊँ घर आँगनमै अधिकार दिन हो । त्यसका लागि ठूलो राज्य किन चाहियो ?
संघीयता र जातीय राज्य फरक विषय हो ?
- फरक बिषय हो, संघीय राज्य पहिचानको राज्य एउटा मोडेल हो भने, एकात्मक केन्द्रीकृत जातीय राज्य एउटा मोडेल हो । जातीय राज्यमा एउटा जाती, भाषा, धर्म र परम्परा एउटा वर्गको वर्चश्व हुन्छ भने । संघीय राज्य वा संघात्मक व्यवस्थामा सबैले अधिकार प्राप्त गर्न सक्छन् । संघीय राज्य भनेको जातीय राज्य होइन । 
अराजकता निम्ताउन चाहाने अतिवादी कहाँबाट परिचालित थिए ?
- हेर्नुस्, संघीय राज्यको आडमा केही अतिवादीले जातीय राज्यको माग गरेका हुन्, मलाईँ पनि कतिपय अन्तराष्टिय शक्तिकेन्द्रका मतियारहरूले भेटेर प्रभावित गर्न खोजेकै हुन् । मैले प्रष्ट भनेको थिए, नेपालमा जातीय राज्य संभव छैन् । नेपालको सामाजिक बनोट, सांस्कृतिक, धार्मीक र सामुदायिक संरचनाको हिसाबले जातीय राज्य संभव छैन् । त्यसकारण जातीय राज्यको चर्को नारा लाग्दै गरेको समयमा मैले सयौ पटक जातीय राज्यको विरूद्ध संघीय राज्य भन्ने गरेको छु । संघीय राज्य किन चाहियो भने, सबै नेपालीलाई गाँऊ घरमै अधिकार दिन सकेनौ । कर्णालीका जनतालाई हामीले समान व्यवहार गर्न सकेनौ, विकास निर्माण र अवसर दिनका लागि संघीय राज्य मागेका हौ । यो कुरालाई राजनीतिक दलका नेता र कतिपय अतिवादीले संघीयतामा नजान र अधिकार नदिनका निम्ति उनीहरू घुमाउरो पाराले जनताको एजेण्डालाई बदनाम गर्ने काम गरे । 
जातीय राज्यको पक्षमा अपारदर्शी लगानी आएको को आरोप लाग्ने गरेको छ नि ?
- संविधानसभा विघठनको संघारमा मैले सन्तुलित भूमिका, समन्वयकारी निर्वाह नगरेको भए संघीयताको नाममा जातीय राज्यको नाममा, त्यतीबेला संविधानसभा विघठनको संघारमा जतिबेला महासंघले जेठ ७ देखी ९ गते नेपाल बन्द आह्वान गरेका थियौ, मैले अलिकति पनि समन्वयकारी भूमिका वा सन्तुलित भूमिका नगरेको भए, सिंहदरबार जल्न सक्थ्यो । बल्खु दरबार, पेरिशडाँडा दरबार र सानेपा दरबार जल्ने ठूलो संभावना थियो । मैले सन्तुलित भूमिका निर्वाह गरेकै कारण त्यो भयाभह अवस्था निम्तिन पाएन । 
बिसौ बर्षदेखी एउटै थरका, एउटै समूहका कतिपयले आन्दोलनलाई पेवा बनाएको देखेको छु । आदिवासी जनजाती भित्रपनि सामन्ती चिन्तन र ब्राह्मणवादी चिन्तन बोकेका आदिवासी जनजाती भित्रका ब्राम्हणहरू जसले सिंगो जनजाती आन्दोलनलाई कतिपय बेलामा साम्प्रदायिक आन्दोलन बनाउन खोजे । र, जातीय राज्यको माग गरे, उनीहरूको भन्दा फरक मत राखेर, विचार राखेर मुल धारको आन्दोलन बनाउन खोजे । अहिले आदीवासी जनजाती आन्दोलन मुल धारको आन्दोलन भएर अगाडी बढिरहेको छ । 
संघीयतामा जादा तराई मधेशमा कति प्रदेश बनाउदा तपाई (थारू)हरुलाई चित्त बुझ्छ ? 
- तराई मधेशमा एक वा दुइ प्रदेश सामान्ती चिन्तन बोकेका, महेन्द्रवादी चिन्तन बोकेका र राजा रजौटा बन्ने सपना देखेका मान्छेको चिन्तन र विचार हो । हामी संघीयतामा जान इच्छुक छौ भने, यसको अर्थ हामी जनतालाई अधिकार सम्पन्न बनाउन चाहन्छौ, संघीयताको अवधारणा त्यो बनाउन सकिन्छ । पहाडमा जति प्रदेश हुन्छ, तराईँमा त्यति प्रदेश किन नबनाउने ? एउटै देश भित्र पहाडमा पाँच सातवटा प्रदेश बनाउँदा तराईँमा एकाध व्यक्तिलाई धेरै अधिकार दिनका लागि, श्रीपेच बिनाको राजा वा मठाधिश बनाउन ठूलो प्रदेश किन बनाउने ? जनसंख्या एउटा आधार हुनुपर्छ, मेरो धारणा नेपालमा स्वस्फुर्त ढंगले नेपालको विकास गर्नको लागि सानो प्रदेश, सस्तो प्रदेश र बहुप्रदेश बनाउनु पर्छ । 
हामी पजेरो चढने होइन साइकल, मोटर साइकल चढने मुख्य मन्त्रीको कल्पना गर्नुपर्छ । अर्थात् एउटा सिंहदरबारको दश-बाह्रबाट सिंहदरबार बनाउनु हुदैन । तराईँमा दुई प्रदेश बनाउने भए संघीयतामा नगए हुन्छ । दुई प्रदेश बनेको पर्सीपल्टबाट पहाडमा जति प्रदेश छन्, तराईँमा पनि त्यति प्रदेशको चाहिन्छ भन्ने आन्दोलन सुरु हुन्छ । तराइका मठाधिशलाई तराइका जनताको मुख्यमन्त्री बन्ने त्यो अभिलासा छ, ठालू बन्ने सपना देखेका छन् । एउटा ठालुको ठाऊँमा सबै जनतालाई अधिकार बाढ्न संघीयता चाहिएको हो । 
संघीयताको मुद्दालाई अब कसरी सेटल गर्ने ?
- मलाइ लाग्छ, हामी सबैले राजनीतिक दलका नेताहरूले पनि नागरिक समुदाय, अरु बौद्धिक व्यक्तित्व र संचार माध्यममा काम गर्ने संचारकर्मी साथीहरुले पनि सन्तुलित भएर । शान्ति, लोकतन्त्र, स्थायीत्व र समानताका निम्ति सन्तुलित भूमिका निर्वाह गर्न सकेनौ भने केही दलका नेताको बलबुताले मात्रै, केही नेताको प्रयासले मात्र नेपालमा म तत्काल समाधान देख्दिन । तर, संघीयताबाट मुलुक पछि हटन सक्दैन्, संघीयताको उचित व्यवस्थापनले मात्र देशलाई निकाश दिन्छ ।
- See more at: http://nepaliheadlines.com/singhdurbar-would-burn-if-i-wasn-t-there-says-rajkumar-lekhi.html#sthash.B6j2dSHR.dpuf

,

0 comments

Write Down Your Responses

Nepali Online News Blog Latest Nepali News, Breaking News and Current News,Celebrity News

Powered by Blogger.